laayynnnn!

Bu ne beea!
Sıçayım böyle işin içine, öğrenmesin amk. 5 yaşına kadar bez bağlayalım.
Tamam kabul ediyorum zor olacaktı biliyorum ama bu kadar zor olacağını tahmin etmiyordum.
Lazımlığa oturmak, oturduktan sonra çişini ve kakayı yapmak bu kadar zor olmamalı.
iki ıkın bir sıkın bitti bu kadar.
Nasıl ki geceleri bebekken yahu bu çocuk neden uyumuyor, Bismillah de dön sağına uyu yavrum diyorsam şimdi de aynı şeyi kakası için çişi için diyorum. 
Pazartesiden beri uğraşıyoruz. Herşey çok iyi gidiyordu. Yarı bacağa-halıya-üstümüze yarı lazımlığa. Hoop koşup lazımlığa oturmalar falan ama bu sabah kıyamet koptu evde.
Geceleri yatarken bez bağlıyoruz. Kendi yatağında yatmak istemedi, kıvrım kıvrım çünkü çişi ve kakası var. E yapsana evladım! yok olmaz.
Neyse gece 1 de uyandı. Hemen koştuk lazımlığa, bez kupkuru çıktı ama daha lazımlığa oturamadan üst baş rezil. Lazımlığa oturdu zorla, çiş yaptı bizde alkış kıyamet kutlamalar. Neyse yattık biz, sabah 06:00da uyandı. Uyanmak ama nasıl gözler faltaşı, mahmurluk falan hak getire. Hemen lazımlığa gidelim dedim ama ne mümkün. Klozet olayı da desen öyle. Klozete oturunca makyaj malzmesi ile avutuyoruz, babasının kaşı gözü, tşörtü far oldu, yazık adamcağıza ;) Ama bizimki aklına geldikçe, yani çişi kapıya dayandıkça yırtınıyor. Kalkmaya uğraşmalar, ittirmeler kendini e be yavrum iki gün oturdun bu sıçtımının şeyine şimdi niye oturmuyorsun diye cinnet aşaması. Sabahın körü, işe gidicem geç kalıcam. Yok Allah oturmuyor. Kıyamet çığlık. Kaka desen 3gündür içinde. Hayır bezin gece boyu kupkuru kalmış işin en zor kısmını halletmişsin şimdi en kolayı salacaksın gidecek. Bu kadar yani, neden dünya meselesi haline getiriyorsun. Dünya üzerinde en kıymetli çiş seninki sanki bizden esirgiyorsun. Ölümsüzlük iksiri sunuyor haspam bize.
Tuvalet eğitimi için çok okumuştum, her tepkisi normal. ama 2 gündür oturduğu lazımlığa sabah oturmayınca bizde kayış koptu. Biz dediğim babası ve ben. Babasına kalsa zaten hayatta öğretmez ama boklu bezini de temizlerken imdat der beni çağırır. Sabahın köründe bizde anneanneyi çağırdık, çünkü öyle feryat figan çocuğu babayla bırakmaya gönlüm razı olmadı. Şu an evde sakinlik hakimmiş, ilerleyen saatlerde neler olacak bilemiyoruz.
Annem arabayla fabrika kapısına dayanır "Ahanda çocuğun, al gayrı" derse, 
geçmiş olsun ;)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ihtiyacımız var.

Resim
Bir büyüğe, bir yol göstericiye, korkmayın ben varım diyene ne çok ihtiyacımız var. Bugünler de sağlam bir borca niyetliyiz, -hayırlısıyla inşallah- bu yüzden de manevi olarak desteğe çok açız. Kocamın ailesi farklı bir şehirde ve aile durumları maneviyat anlamında çok güçlü değil. Babasının evveliyatından ailede bir baba rolü olmamış. Akşamları işten eve gelmek yerine arkadaşları ile içki masasında yer almayı tercih etmiş. Emekli olunca da tüm gününü sevgili içki masası arkadaşlarına ayırmış, e belli bir zamandan ve yaştan sonra evine dönmüş ama iş işten geçmiş, çünkü ortada kurulu bir aile kalmamış. Annesi de var ama olmayan sadece akşamları yatmaya gelen kocanın derdiyle çocuklarına anne olmaya eve baba olmaya çalışmış ve hep kendi psikolojisinden yemiş.  Kopuk bir aile hayatı ve bize bile yansıyan kopuk ilişkiler. Haliyle ve dolayısıyla bizim arkamızda akıl alabileceğimiz maddi manevi destek görebileceğimiz kimsemiz yok kocam tarafından. Benim tarafımda ise y
Devamı

Yaban Hayatı'm

Resim
Yaban hayatı’m Evet hayatıma bu ismi koydum Güzel dimi. Hatta güzelden ziyade bence ‘cuk.’ En azından kabul ettim, olayın farkındayım bence bu büyük bir adım. Kişinin kendini bilmesi, hayatını tanımlaması. Ama herşey tanımlamakla bitmiyor işte. Sorun varsa çözümlemek gerek. Olumlamak gerek.   – olumlamak diye bir kelime var mı acep? o da ayrı bir konu-   İrdeleyelim buyrun; İzmirde yaşıyorum, yaşadığım şehir doğup büyüdüğüm şehir değil. Zaten üniversiteyi de doğup büyüdüğüm şehirde okumadım, dolayısıyla bir arkadaşsızlık hali mevcut. İşte orda doğdum, ötede okudum, burada yaşadım o öyle denk geldi, bu böyle oldu derken önce sola sonra sağa sonra tekrar sola baktım kimseciğim yokmuş. Farklı yerlerde bırakılmış farklı arkadaşlıklar. Telefon olsun,whatsapp -yüzyılın icadı bence- olsun birçok arkadaşımla görüşüyorum ama gel gelelim benim isteğim, akşam oturmalı, haftasonu gezmeli, yemeli-içmeli hoş sohbet, bol kahkahalı canlı kanlı arkadaşlık! bilmem anlatabildim m
Devamı

Ben evladını terketmeyi düşünen bir anneyim...

kafam çok karışık... çok yorgun... Köpeğimden bahsediyorum tabi ki... 10yaşında...Yaşlandı...Bazı fonksiyonları eskisi gibi değil. Bende eskisi gibi değilim. aldım bu kararı  bilemiyorum ya da aldım gibi geliyor. çünkü gerçekten almış olsaydım, dan diye söylerdim köpeğimi vermeyi planladığım kişiye ama bir aydır neredeyse hergün görüyorum ama bir türlü ağzımdan o cümleler dökülemiyor.... Her sabah ve her akşam tamam diyorum bende insanım, bende dünyaya bir kezciğine geldim. ben çok yoruldum, tahammül sınırım çok daraldı, ev yoğunluğum arttı artık yapamıyorum, olmuyor diyorum. İşe bu gazla gidiyorum, bu sefer söyleyeceğim diyorum. Sonra yaşlı zaten diyorum, sıcacık evde kalıyor. Ya orada betonda yatırırlarsa diyorum, ya diğer köpeklerle dalaşırsa diyorum. İhmal ederlerse... Ama bakıyorum, bir yere gideceğiz ya da bir misafir gelecek onu taşıma kutusuna koyuyoruz. Saatlerce kalmak zorunda kalıyor kutuda...Yazık diyorum, bacakları kimbilir ne acıyor. Sonra işten eve bir geliyoru
Devamı

Instagram