Bi bitin artık...
Az önce bir yazı okudum. 4 yaşında kızları olan bir aile bir yıllığına Casablancaya yerleşiyormuş. Kızına durumu nasıl anlatmış, neler yapmış, pegagoga falan sormuş vs. vs. ay içim şişti artık benim bu yeni annelerden. kendim de dahil. valla bizi analarımız pedagojik usullere göre yetiştirmediler. Gayette normal hatta geçen kuzuma anlattım ortalamanın üstünde karaktere sahip insanlar olduk. Okuduk ettik, kimse için kötülük düşünmeyiz, kıskançlık nedir bilmeyiz, kuyu kazmacalarımız, içten pazarlıklı halimiz, karamsarlığımız yoktur. Kötü bir insan değilizdir. İçine kapanıl asosyal değiliz. Gayette enerji seviyelerimiz yüksek, mutlu huzurlu insanlarız. ve evet çocukken annemizden dayak yedik. elinin izi çıkardı bacağımızda kolumuzda. demek ki çokta şeetmemek lazımmış. Biz napıyoruz konuşuyoruz, konuşuyoruz, konuşuyoruz...sonuç: 2-2,5 yaşında anneye babaya cevap veren, hem de verdiği cevaplarla anne-babayı ağzını açık bırakan veletler yarattık. kızıyorum kızıma, yapma diyorum bana ba