Birgün yine toplandık.
Çok merak ediyorum acaba iş hayatında toplantı kadar gereksiz birşeyin olduğunu düşünen tek çalışan insan ben miyim?
Pek tabiki bugün bir toplantıdan çıktım ve her zaman ki gibi toplantı ile ilgili düşüncelerim depreşti. Bildiğin şiştim yine.
Bence çalışma hayatının keşfedildiği ilk günler mıntemelen bu toplantı olayı da çok faydalıydı. Ama zamanla pozisyonlar oluştukça, konular genişledikçe ve egolar konuşmaya başladıkça anlamını yitirdi. Ve birçok insan tarafından -birçok insandan kastım etrafımdaki 5 iş arkadaşım, bence bir istatistik için gayet yeterli bir sayı- toplantılar artık kayıp zaman olarak görülüyor.
Hatta bazen toplantı esnasında öyle bir an geliyor ki parmağımı hoop bir şıklatsam ve o anda herşey donsa ben ayağa kalkıp "Ya, allasen bu söylediğine sen inandın mı, sen inanıyor musun bunun böyle olacağına" desem ya da "hı, hı ivit cnm inşallah" desem, "Oluum kime bu afran tafran desem!" Kimbilir kaç kişinin hayalidir bu?
Bazı toplantılarda hele Allahım bir gerinmeler, bir efelenmeler, bir şişinmeler. ya Allahım diyorum -gece olunca iki memeye tav oluyorsunuz, kime bu afranız tafranız- öhhömm. Toplantı masası etrafında 5 kadınız, tabi ki işhayatında kadının yeri, 50de erkek var.
Memeden laf açıldı :P yeri gelmişken bugün bir arkadaşıma ben yazmaya başladım dedim, neden saklandın diyor. Neden saklanıcam yahu, herkeşler bilse beni ben nasıl böyle uluorta meme falan derim. abovv ;)
Ay bide bugün yine toplantıda! bir iltifat aldım ki sevineyim mi üzüleyim mi, hoşuma gelsin mi yoksa gelmesin mi bilemedim.
İltifat küfür potansiyelime geldi. Nacizane sağlam küfrederim, öhhöm söylemişmiydim övmeyi sevmem pek kendimi ama, olayları akışına bıraktığım zaman güzel şeyler çıkabiliyor ortaya. Yaratıcılık sınırını zorlayan, hayalgücünü geliştirici birkaç ufak cümle :P
Küfrederken zevk duyarım, küfür icat ederim. Küfretmek sanattır, küfreden kadınlardan korkmayınız felsefesini savunanlardanım. Her neysem patroncağzımızın küfür potansiyelini tarif ederken arkadaş 'senden yaratıcı mı' dedi, 'senin kadar yaratıcı mı' dedi tam o anın atmosferinden olsa gerek anlayamadım ama ikisi de bence güzel yerlere çıktı. Küfretmek özgürlüktür ahali.
Zaten ne geliyorsada başıma bu özgürlük halinden geliyor. Çünkü günümüz Türkiyesinde artık hiçbirşeyi anlatmak ve anlamak ve tahammül etmek küfürsüz olmuyor. e savurunca da okkalı birşeyler, bir daha uğraş dur.
teheeey lem nereden nereye, toplantı derken geldik küfre.
Böyle sayın ahali
Eğer büyüdüğümde bir patron olursam toplantı yapmayacağım, teke tek görüşmeler yapıcam. Olayın iç yüzünü ve detayını öğrendikten sonra ilgilileri toplar, hoop olayı çözüme kavuştururum.
Böyle herkes aynı anda toplanınca işin içine kaş göz haraketleri, müdür korkusu, taksitlerimi nasıl öderim, sgk primi vs. korkuları girince mevzular tam aydınlanamayabiliyor. Çözüme kavuşmamış maddeler birbirini ardına eklenip gidiyor. Olan yine küçümecik şeflere olabiliyor.
Öptüm.
Bu da benden büyüyüp patron olmuşlara tavsiye olsun.
bidaaa öptüm.
Pek tabiki bugün bir toplantıdan çıktım ve her zaman ki gibi toplantı ile ilgili düşüncelerim depreşti. Bildiğin şiştim yine.
Bence çalışma hayatının keşfedildiği ilk günler mıntemelen bu toplantı olayı da çok faydalıydı. Ama zamanla pozisyonlar oluştukça, konular genişledikçe ve egolar konuşmaya başladıkça anlamını yitirdi. Ve birçok insan tarafından -birçok insandan kastım etrafımdaki 5 iş arkadaşım, bence bir istatistik için gayet yeterli bir sayı- toplantılar artık kayıp zaman olarak görülüyor.
 |
| Sen-ben-biz-onlar |
Bazı toplantılarda hele Allahım bir gerinmeler, bir efelenmeler, bir şişinmeler. ya Allahım diyorum -gece olunca iki memeye tav oluyorsunuz, kime bu afranız tafranız- öhhömm. Toplantı masası etrafında 5 kadınız, tabi ki işhayatında kadının yeri, 50de erkek var.
Memeden laf açıldı :P yeri gelmişken bugün bir arkadaşıma ben yazmaya başladım dedim, neden saklandın diyor. Neden saklanıcam yahu, herkeşler bilse beni ben nasıl böyle uluorta meme falan derim. abovv ;)
Ay bide bugün yine toplantıda! bir iltifat aldım ki sevineyim mi üzüleyim mi, hoşuma gelsin mi yoksa gelmesin mi bilemedim.
İltifat küfür potansiyelime geldi. Nacizane sağlam küfrederim, öhhöm söylemişmiydim övmeyi sevmem pek kendimi ama, olayları akışına bıraktığım zaman güzel şeyler çıkabiliyor ortaya. Yaratıcılık sınırını zorlayan, hayalgücünü geliştirici birkaç ufak cümle :P
Küfrederken zevk duyarım, küfür icat ederim. Küfretmek sanattır, küfreden kadınlardan korkmayınız felsefesini savunanlardanım. Her neysem patroncağzımızın küfür potansiyelini tarif ederken arkadaş 'senden yaratıcı mı' dedi, 'senin kadar yaratıcı mı' dedi tam o anın atmosferinden olsa gerek anlayamadım ama ikisi de bence güzel yerlere çıktı. Küfretmek özgürlüktür ahali.
Zaten ne geliyorsada başıma bu özgürlük halinden geliyor. Çünkü günümüz Türkiyesinde artık hiçbirşeyi anlatmak ve anlamak ve tahammül etmek küfürsüz olmuyor. e savurunca da okkalı birşeyler, bir daha uğraş dur.
teheeey lem nereden nereye, toplantı derken geldik küfre.
Böyle sayın ahali
Eğer büyüdüğümde bir patron olursam toplantı yapmayacağım, teke tek görüşmeler yapıcam. Olayın iç yüzünü ve detayını öğrendikten sonra ilgilileri toplar, hoop olayı çözüme kavuştururum.
Böyle herkes aynı anda toplanınca işin içine kaş göz haraketleri, müdür korkusu, taksitlerimi nasıl öderim, sgk primi vs. korkuları girince mevzular tam aydınlanamayabiliyor. Çözüme kavuşmamış maddeler birbirini ardına eklenip gidiyor. Olan yine küçümecik şeflere olabiliyor.
Öptüm.
Bu da benden büyüyüp patron olmuşlara tavsiye olsun.
bidaaa öptüm.
Yorumlar
Yorum Gönder