2 yıl önce bugündü.

Böyle olacağını bu kadar sevilebileceğini tahmin edemezdim.
Aklımda oluşturamadığım o büyüklük yüreğimde oluştu.
Kirpiğinin ucu, burnunun kıvrımı, kaşının tek teli...her bir noktasın hafızana kaydettiğin can.
Çok büyükmüş sevgisi, bu büyük sevgi karşısında Rabbinden özür dilemekmiş her aklına geldiğinde, affet beni Allahım sen verdin, senin emanetin seviliyor işte evlat demekmiş.
Kızdığıda yüreğinin köşesinde sızınmış, hele o sabahları bırakıp gitmeler...ahh..ah her sabah bir annenin ciğeri yanar mı? Rabbim başka ayrılık vermesin diye kendini avutmalar.
İş-ev-evlat arasında gözlerine her baktığında vizcdan azapları.
O benim yol arkadaşım, kol çantam. Adının hakkını veren Küçük Fırtına'm.
Allahım kimsecikleri evlat acısıyla sınamasın, acısını yaşatmasın. Cümle isteyene versin.
Sana da güzel, hayırlı, mutlu bir ömür versin güzel kızım. Hep el üstünde tutulan ol. kıymet bilenlerle kesişsin yolların.



Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

ihtiyacımız var.

Resim
Bir büyüğe, bir yol göstericiye, korkmayın ben varım diyene ne çok ihtiyacımız var. Bugünler de sağlam bir borca niyetliyiz, -hayırlısıyla inşallah- bu yüzden de manevi olarak desteğe çok açız. Kocamın ailesi farklı bir şehirde ve aile durumları maneviyat anlamında çok güçlü değil. Babasının evveliyatından ailede bir baba rolü olmamış. Akşamları işten eve gelmek yerine arkadaşları ile içki masasında yer almayı tercih etmiş. Emekli olunca da tüm gününü sevgili içki masası arkadaşlarına ayırmış, e belli bir zamandan ve yaştan sonra evine dönmüş ama iş işten geçmiş, çünkü ortada kurulu bir aile kalmamış. Annesi de var ama olmayan sadece akşamları yatmaya gelen kocanın derdiyle çocuklarına anne olmaya eve baba olmaya çalışmış ve hep kendi psikolojisinden yemiş.  Kopuk bir aile hayatı ve bize bile yansıyan kopuk ilişkiler. Haliyle ve dolayısıyla bizim arkamızda akıl alabileceğimiz maddi manevi destek görebileceğimiz kimsemiz yok kocam tarafından. Benim tarafımda ise y
Devamı

Yaban Hayatı'm

Resim
Yaban hayatı’m Evet hayatıma bu ismi koydum Güzel dimi. Hatta güzelden ziyade bence ‘cuk.’ En azından kabul ettim, olayın farkındayım bence bu büyük bir adım. Kişinin kendini bilmesi, hayatını tanımlaması. Ama herşey tanımlamakla bitmiyor işte. Sorun varsa çözümlemek gerek. Olumlamak gerek.   – olumlamak diye bir kelime var mı acep? o da ayrı bir konu-   İrdeleyelim buyrun; İzmirde yaşıyorum, yaşadığım şehir doğup büyüdüğüm şehir değil. Zaten üniversiteyi de doğup büyüdüğüm şehirde okumadım, dolayısıyla bir arkadaşsızlık hali mevcut. İşte orda doğdum, ötede okudum, burada yaşadım o öyle denk geldi, bu böyle oldu derken önce sola sonra sağa sonra tekrar sola baktım kimseciğim yokmuş. Farklı yerlerde bırakılmış farklı arkadaşlıklar. Telefon olsun,whatsapp -yüzyılın icadı bence- olsun birçok arkadaşımla görüşüyorum ama gel gelelim benim isteğim, akşam oturmalı, haftasonu gezmeli, yemeli-içmeli hoş sohbet, bol kahkahalı canlı kanlı arkadaşlık! bilmem anlatabildim m
Devamı

Hem ağlarım hem giderim...

Resim
Geldi bahar ayları, sıçtı Oanne pazarları. Benim pazarlarım çok önemlidir. Şöyle ki pazar günü ben haftaiçi için yemek yaparım. 3-4 çeşit yemeğimi yaparım. Haftaiçi işten geldiğimde ohh yemeğim hazır olur, yanına pilavını makarnasını, salatasını ayarlar, rahat ederim. Gün boyu da yemek ne yapıcam, aman eve gidip yemek mi yapılır bu yorgunlukla diye düşünmem. Amma velakin geldi bahar ayları, gezmek lazım hem sıcaklar iyice çökmeden hem ramazan gelmeden tadını çıkarmak lazım bu havaların.  E bir yanım diyor ki "kalk gidek kız" öteki de diyor ki "valla sen bilin bacım, hafta içi oturur bokunu yutmuş kaz gibi düşünürsün ne yemek napcam diye." İşte hem ağlar hem giderim durumu budur. Dün mini çekirdek ailem+kardeşim pisiklet turuna çıktık. Geçen hafta da çıkmıştık ama onu saymıyorum. Çünkü beni çileden çıkarmışlardı. İlk defa mahalle arasından çıkıp uzak uzak gitmeye niyetlenmişim. Daha ilk rampada dalga geçmeler falan kızdım, gerildim, yarı yoldan dönd
Devamı

Instagram